H ουσιαστική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας
Η ουσιαστική αντιμετώπιση τοποθετείται στην ανάληψη ευθύνης από το ίδιο το άτομο και την τροποποίηση της διατροφικής του συμπεριφοράς, αλλά και της σχέσης του με την τροφή γενικότερα. Μεταξύ άλλων, βασικοί πυλώνες της προσέγγισης αυτής αποτελούν το να βάζει το άτομο σε πρόγραμμα τα γεύματά του ώστε να επαναρυθμίσει το «βιολογικό του ρολόι», να μάθει να ακούει το σώμα του και να συμπεριφέρεται αναλόγως των φυσιολογικών σημάτων πείνας και κορεσμού, να συνειδητοποιήσει τις κατάστάσεις εκείνες που το οδηγούν στο να τρώει περισσότερο (π.χ. στρες, στεναχώρια, θυμός, κούραση, φαγητό εκτός σπιτιού κλπ), αλλά και να αυξήσει τη σωματική του δραστηριότητα.
Στόχος είναι η αύξηση της εμπιστοσύνης του ατόμου στον εαυτό του ότι μπορεί να διατηρεί ένα υγιές σωματικό βάρος μακροχρόνια, καθώς και να επαναπροσδιορίσει την έννοια της «απόλαυσης» σχετικά με το φαγητό. Για την επίτευξη των ανωτέρω είναι πολύ σημαντική η εγκαθίδρυση θεραπευτικής σχέσης με τον ειδικό ή την ομάδα ειδικών. Μάλιστα, σε περιπτώσεις όπου η διαχείριση αρνητικών συναισθημάτων εμπλέκεται έντονα με τη διαδικασία του φαγητού, που αποτελεί απλά μία βιολογική και όχι συναισθηματική ανάγκη, τότε είναι εξαιρετικά χρήσιμη η υποστηρικτική βοήθεια του εξειδικευμένου ψυχολόγου.
Σύγχρονα θεραπευτικά «εργαλεία»
Μέχρι στιγμής, η επιστήμη έχει στα χέρια της ‘όπλα’ και ‘εργαλεία’ ικανά να συμβάλουν στην προσπάθεια του ατόμου να αντιμετωπίσει την παχυσαρκία, όπως:
- ειδικά μοντέλα τροποποίησης της διατροφικής συμπεριφοράς
- μοντέλα διατροφικής εκπαίδευσης
- ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις και ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις,
- τεχνικές αντιμετώπισης του χρόνιου στρες
- φαρμακευτικές αγωγές
- μοντέλα τροποποίησης του τρόπου ζωής με στόχο την αύξηση της φυσικής δραστηριότητας
- επιπλέον, για περιπτώσεις νοσογόνου παχυσαρκίας, στη γκάμα των ‘εργαλείων’ έρχεται να προστεθεί και η χειρουργική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας η οποία συμβάλλει πολύ σημαντικά στην προσπάθεια του ατόμου να απομακρύνει το υπερβάλλον λίπος από το σώμα του
Τροφή για σκέψη
Αυτό που σίγουρα πρέπει να γίνει αντιληπτό από τα παραπάνω είναι ότι κοινός παρονομαστής όλων των προαναφερθέντων διαθέσιμων εναλλακτικών είναι το άτομο. Με άλλα λόγια, η ρεαλιστική αντιμετώπιση της εν λόγω κατάστασης, όποια θεραπευτική αντιμετώπιση κι αν ακολουθήσει κανείς, προϋποθέτει την συνειδητοποίηση της σοβαρότητάς της και την ανάληψη ευθύνης από το ίδιο το άτομο, με στόχο την δέσμευσή του απέναντι στον εαυτό του να αλλάξει και να ζητήσει βοήθεια. Να μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι πίσω από έναν παχύσαρκο ενήλικα είναι πολύ πιθανό να βρίσκεται και ένα παχύσαρκο παιδί, του οποίου οι πιθανότητες να συνεχίσει να είναι παχύσαρκο και ως ενήλικας αγγίζουν το 80%. Δεδομένης της σοβαρότητας της «νόσου» αυτής – καθώς εξαιρετικά συχνά αυτή συνοδεύεται από σημαντικά χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής, άπνοιες ύπνου, ψυχολογικές και κοινωνικές δυσκολίες και γενικά από χαμηλή ποιότητα ζωής, ενώ σχετίζεται με σοβαρή καρδιαγγειακή δυσλειτουργία, μυοσκελετικά προβλήματα, υπογονιμότητα, γαστροϊσοφαγική παλινδρόμηση και πολλούς τύπους καρκίνου – ο σαφής προσδιορισμός της κατάστασης και η αναζήτηση σοβαρής και επιστημονικά ολοκληρωμένης προσέγγισης κρίνεται ως η καταλληλότερη αρχή, τόσο στην προσπάθεια, όσο και, απλά, στη σκέψη του ατόμου να απομακρύνει το υπερβάλλον λίπος από το σώμα του.
